دلتنگی های یک دوست معمولی

ولی این حجم از دلتنگی در من بعید بود . دلتنگی های یک دوست معمولی...

بوقت صبح
در جاده ے خاطـرات ...
گـاهی ...
به ڪوتاهۍ دستم
و گاهی به بلنـداۍ دلتنگـیم ...
قدم میـزنم ...
بدنیست مابین راه
اگـر بہ هَـم برخوردیم ....
مرا به صبحانه اۍ مخـتصر دعوت ڪنی
مثلا یڪ چاۍ پـر مـرام ...
با دو حـبه معـرفت ..

دلتنگی های یک دوست معمولی...

‌
من از عهد آدم تو را دوست دارم
از آغاز عالم تو را دوست دارم

چه شبها من و آسمان تا دم صبح
سرودیم نم نم: تو را دوست دارم

نه خطی، نه خالی! نه خواب و خیالی!
من ای حس مبهم تو را دوست دارم

سلامی صمیمی تر از غم ندیدم
به اندازه غم تو را دوست دارم

بیا تا صدا از دل سنگ خیزد
بگوییم با هم : تو را دوست دارم

جهان شد یک دهان هماواز با ما:
تو را دوست دارم، تو را دوست دارم

قیصر امین پور

دلتنگی های یک دوست معمولی...